Στην κοινότητα των υποψηφίων, επικρατεί η άποψη ότι ανάμεσα στα απαραίτητα χαρακτηριστικά ενός υπεύθυνου εργασίας, η ικανότητα του να δίνει “σκληρό” feedback με τον κατάλληλο τρόπο, είναι από τα πιο σημαντικά. Όμως, τι ακριβώς υποδηλώνει το “σκληρό” feedback;
Αναπτύξτε την ομάδα σας μέσα από την CollegeLink!
Η φράση συνήθως σηματοδοτεί τη μετάδοση «κακών ειδήσεων», όπως όταν πρέπει να ανακοινώσουμε σε ένα μέλος της ομάδας μας ότι τα έκανε θάλασσα με ένα καθήκον που του αναθέσαμε. Το “σκληρό” feedback μπορεί να υποδηλώνει, επίσης, και τον τρόπο που εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να διαχειριστούμε την αρνητική κριτική προς τους εργαζομένους μας: σταθερά, αποφασιστικά, ανυποχώρητα.
Βέβαια, η αναφορά σκληρή συχνά αποκρυπτογραφεί και τον δικό μας δισταγμό να δίνουμε αρνητικά σχόλια ή ακόμη και την πρόκληση να το κάνουμε με τρόπο που να παρακινεί την αλλαγή αντί να φέρνει τους εργαζομένους μας σε αμυντική στάση. Και, είναι αλήθεια ότι πολλές φορές ως υπεύθυνοι εργασίας ερχόμαστε αντιμέτωποι με πολλαπλά εμπόδια και παγίδες σε αυτό το κομμάτι.
Μπορεί, δηλαδή, να είμαστε θυμωμένοι με έναν εργαζόμενο μας και να χρησιμοποιούμε την κριτική με τρόπο τέτοιο που να τον ακυρώνει αντί να τον «εκπαιδεύει».Ή μπορεί να δοκιμάσουμε να ντύσουμε τα αρνητικά σχόλια με επιπλέον θετικά σαν να του δίνουμε ένα χάπι με πικρή γεύση συνοδευόμενο από μια κουταλιά μέλι. Ωστόσο, και αυτή η προσέγγιση είναι λανθασμένη, καθώς δεν είναι πάντα θεμιτό να γλιστρήσουν τα αρνητικά σχόλια στο μέλι. Αντ ‘αυτού, είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν συνθήκες στις οποίες ο παραλήπτης μπορεί να λάβει σχόλια, να προβληματιστεί και να μάθει από αυτά.
Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι έχετε μόλις προσλάβει μια νέα εργαζόμενη στη θέση social media specialist της ομάδας σας και παρατηρείτε ότι κατά τη διάρκεια των ομαδικών συσκέψεων δεν εκφράζει την άποψή της, δεν τοποθετείται σε θέματα που αφορούν το περιεχόμενο των social media λογαριασμών των πελατών σας και γενικότερα φαίνεται ότι δεν την απασχολεί η εξέλιξη τόσο η δική της όσο και της εταιρείας. Αποφασίζετε, λοιπόν, να της εκφράσετε τις παρατηρήσεις σας είτε αναφέροντάς:
- “Μου φαίνεται ότι δεν εκπέμπεις πολύ ενέργεια στις συναντήσεις. Φρόντισε να το αλλάξεις αυτό σου το χαρακτηριστικό.” είτε
- “Στις τελευταίες ομαδικές συναντήσεις μας, παρατηρώ ότι η γλώσσα του σώματός σου είναι ελαφρώς παθητική. Μπορώ να φανταστώ ότι ο τίτλος της καινούριας ίσως και να σε επιβαρύνει. Ξέρεις, έχω υπάρξει και εγώ σε αυτή τη θέση και με θυμάμαι να νιώθω αγχωμένος, ντροπιασμένος μόνο και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να εκφράσω μια λανθασμένη άποψη.Μήπως κάποιο από αυτά τα συναισθήματα είναι οικείο σε σένα;”
Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στους δύο προτεινόμενους τρόπους ανατροφοδότησης είναι ότι ο δεύτερος απεικονίζει έντονα το χαρακτηριστικό της καθοδήγησης, η οποία εμβαθύνει στην αυτογνωσία και καταλήγει στην ανάπτυξη του εκάστοτε εργαζομένους σας έναντι της επίπληξης, η οποία πυροδοτεί την αυτοπροστασία και την αποφυγή ευθύνης. Και, για να συνοψίσουμε, οι συνομιλίες ανατροφοδότησης που φέρουν υψηλό αντίκτυπο μοιράζονται τα εξής στοιχεία:
- Πρόθεση να βοηθήσει τον εκάστοτε εργαζόμενο να αναπτυχθεί παρά να του υποδείξει ότι έκανε λάθος. Η ανατροφοδότηση, ακόμη και η αρνητική, είναι απαραίτητο να τροφοδοτούν – και όχι να εξαντλούν – τα κίνητρα των εργαζομένων σας για αλλαγή. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που προετοιμάζετε μια συνομιλία ανατροφοδότησης προς κάποιον εργαζόμενο σας, σκεφτείτε τι επιθυμείτε να πετύχετε με αυτή.
- Προκληση του εργαζομένου σας να συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία επίλυσης του προβλήματος. Μπορείτε, δηλαδή, να κάνετε ερωτήσεις όπως Πώς αισθάνεσαι εσύ για αυτή την κατάσταση; Ποιές είναι οι σκέψεις σου; Σε ποιές ενέργειες σκέφτεσαι να προχωρήσεις, προκειμένου να διορθώσεις αυτό το χαρακτηριστικό σου;
- Ειλικρίνεια που θα συμβάλλει στη δημιουργία μιας υψηλής ποιότητας σύνδεσης, η οποία με τη σειρά της πρόκειται να διευκολύνει και την αλλαγή. Σε περίπτωση, δηλαδή, που και εσείς αισθάνεστε άβολα ή αμυντικά, ο εκάστοτε εργαζόμενός σας θα συνδεθεί με αυτή τη διάθεση, με αποτέλεσμα η συζήτηση να αφήσει τόσο εσάς όσο και τον ίδιο απογοητευμένους.
Μια μόνο συνομιλία που περιέχει κάποιου είδους σκληρή ανατροφοδότηση μπορεί να ενεργοποιήσει τους εργαζομένους σας – ή ακόμη και να τους αποδιοργανώσει. Για αυτό, ως υπεύθυνοι εργασίας, είναι καθήκον μας να αναγνωρίζουμε τη λάμψη του καθενός από τους εργαζομένους μας και να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις, ώστε να τους αφήσουμε να λάμψουν – ακόμη και όταν η πρόκληση είναι μεγάλη.